Πριν από σχεδόν ένα μήνα (10 Οκτ. 2024) αναρτήθηκε στον λογαριασμό μου το ακόλουθο «Με αφορμή την φυσική καταστροφή στην Φλόριντα και τις καταιγίδες στη Σαχάρα θα ήθελα να παραθέσω κάποιες σκέψεις. Πολλές φορές έχουμε αναρωτηθεί: γιατί οι φυσικές καταστροφές δεν μπορούν να προβλεφθούν; Το θέμα είναι πάντα επίκαιρο για παράδειγμα θυμηθείτε την καταιγίδα Ντάνιελ στην Ελλάδα ένα χρόνο πριν.
Δείτε λοιπόν τον ακόλουθο τίτλο σε ένα ειδησεογραφικό διαδικτυακό τόπο (αγγλ. web site)
“Καταιγίδες χτύπησαν και τη Σαχάρα: Γέμισε νερό λίμνη που ήταν ξερή για 50 χρόνια”
Η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα είναι απλή. Τα φυσικά καταστροφικά φαινόμενα είναι απρόβλεπτα όταν δεν υπάρχουν βάσεις δεδομένων. Αν υπάρχουν τότε η περίοδος επανάληψής τους ακόμα και αν είναι μεγάλη και έχει «χαθεί» από την μνήμη μας η προηγούμενη φυσική καταστροφή, οι βάσεις δεδομένων θα είναι εκεί για να μας θυμίζουν το ρόλο της έρευνας και της πρόληψης. Τα 50 χρόνια βέβαια είναι για μερικά φαινόμενα πολύ μικρός αριθμός, ενώ για άλλα ένας τυπικός χρόνος επανάληψης.
Στην προηγούμενη ανάρτηση πρέπει να συμπληρωθεί δυστυχώς και η τραγική και θανατηφόρα πλημμύρα στη Βαλένθια. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο στην περιοχή αυτή, με βάση τα ιστορικά αρχεία του Δήμου της Βαλένθια το 1957, 67 χρόνια πριν, το φαινόμενο επαναλήφθηκε επίσης με τραγικό τρόπο.
Τι λείπει σε όλους αυτές τις θεομηνίες και έχουν τραγικές επιπτώσεις; Η απάντηση είναι απλή και ταυτόχρονα δύσκολη. Ο εφησυχασμός και η στασιμότητα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν φαινόμενα που διαφοροποιούνται στο χώρο στην διάρκεια του χρόνου.
Καλή μήνα σε όλους