Ημέρα εκλογών η Κυριακή της 8ης Οκτωβρίου.
Όλοι μας λέν ότι αυτές οι εκλογές είναι πιο κρίσιμες από κάθε άλλη φορά, για το μέλλον των τοπικών κοινωνιών.
Όμως απ’ ότι θυμάμαι όλα τα χρόνια τα ίδια μας λέγανε.
Ο ένας μου λέει ότι πρέπει να στηρίξουμε τα παραταξιακά ψηφοδέλτια.
Όμως την ίδια στιγμή – ακόμα και τα κόμματα που δίνουν κομματικά χρίσματα – μας λεν ότι, τουλάχιστον η αυτοδιοίκηση α’ βαθμού θα πρέπει να είναι ακομμάτιστη και ακηδεμόνευτη.
Μου λεν ότι να ζυγίσω τα πράγματα και να ψηφίσω τον καλύτερο και όχι το γνωστό του γνωστού.
Όμως τι να κάνω, όταν είναι υποψήφια η γυναίκα μου και μάλιστα θέλει να μου το δώσει και σημαδεμένο? Πως να ξεφύγω. Όταν βάζει υποψηφιότητα το ίδιο μου το παιδί, ο ξάδελφος, ο φίλος της κόρης μου. Αμ η γιαγιά μου που της έχω αδυναμία και είναι και 95 χρονών κι έχει το ένα πόδι στο τάφο? Μα θα μου πείτε, μας δουλεύεις, είναι δυνατόν 95 χρονών και ετοιμοθάνατη, που μπορεί να νοσηλεύεται στην εντατική να είναι υποψήφια? Κι όμως ναι.
Απ’ ότι έμαθα δεν την ρώτησαν καν, σιγά που θα το μάθει. Κι αν το μάθει σιγά που θα διαμαρτυρηθεί. Και σε ποιον να διαμαρτυρηθεί?
Γιατί όπως λένε ο Άγιος Πέτρος, δεν δέχεται αναφορές και εξώδικα. Έπρεπε λένε να μην αφήσουμε κενές θέσεις στο ψηφοδέλτιο της παράταξης, γιατί ο αντίπαλος θα το εκλάβει σαν αδυναμία.
Αυτά και άλλα πολλά.
Πέστε μου λοιπόν εσείς τι να κάνω.
Να έχετε ένα όμορφο ΣΚ
Α! ξέχασα. Και κάτι τελευταίο.
Καλή επιτυχία σε όλους ανεξαιρέτως τους υποψηφίους. Γιατί είμαι σίγουρος ότι τι όλοι θέλουν να βγάλουν τον τόπο τους από το τέλμα και να τον οδηγήσουν σ’ ένα λαμπρό και ελπιδοφόρο μέλλον.
Μακάρι να μπορούσαν να εκλεγούν όλοι.
Αλλά τότε δεν θα γίνονταν εκλογές.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ
(αντιγραφή από FB)